حال این روزهای ما 2

سلام پسر کوچولوی مامان.عزیز دلم مامان تنبلتو ببخش که دیر وبلاگتو به روز میکنه...ا

پسرم میخوام یکم از حال این روزامون بگم.2هفته قبل دوباره رفتم سونو گرافی و روی ماهتو دیدم جیگر طلا.خدا رو شکر همه چیز خوب بود و شما 1750 گرم وزنت بود(برا خودت مردی شدی )راستی کله پا هم شدییعنی سرت اومده پایین و پاهات بالاست .چند روزی هم هست وقتی لگد میزنی انگار پاهات می خوره به دنده هام الهی من قربون قدت بشم.بعضی وقتام خودتو جمع می کنی یه گوشه و شکمم حسابی کج وکوله و خنده دار میشه!!منم کلی نازت می کنم تا دوباره بر گردی سر جات.

این روزها راه رفتن و حتی خوابیدن هم برام داره سخت میشه عزیزم ولی وقتی به این فکر میکنم که داری بزرگ  میشی و برا همینه که من دارم سنگین میشم دیگه همه سختی ها ازم دور میشه وجاش فقط عشق به تو می آد دلبرکم. اگه بدونی چقدرررررررررررررر دلم  می خواد تو بغلم بگیرمت,دیگه صبرم داره تموم میشه عزیزکم!!!ولی هنوزبیشتر از یک ماه دبگه موندهپسر عزیزم به مامان قول بده که حسابی مراقب خودت باشی و صحیح و سالم بیای تو بغلم.

راستی فردا تولدمه گل پسرم.وای که همش دارم به سال دیگه فکر می کنم که شمع تولدمو باهم فوت می کنیم.

پروردگارا به داده و نداده ات شکر!خدای مهربونم ازت می خوام مراقب همه نی نی های تو دل مامانا باشی ومراقب یار تو دلی منم باشی...