پا به ماه شدم...

سلام عزیز دل مادر.بالاخره وارد نهمین و آخرین ماه یکی بودنمون شدیم پسرم.این روزها با وجود همه سختی هاش از لحظه لحظه با تو بودن لذت می برم.

پسر قشنگم!کمتر از  روز دیگه به اومدنت مونده.سی روز که هم خیلی دوره و هم خیلی نزدیک ومن نمی دونم چرا این روزا تکلیفم با دلم معلوم نیست,هر بار که تکون می خوری یا با همه قدرتت لگد میزنی هم دلم می خواد زودتر اون روز برسه که تو بغلم بگیرمت و هم دلم نمی خواد این لحظه های قشنگ با تو بودن تموم بشن,از همین الان مطمئنم که بعد ها دلم برای این روزها تنگ میشه...

تقریبا همه کارها برا اومدن شما گل پسر انجام شده.تو این هفته مامان جون سیسمونیتو میاره و اتاقتو می چینیم و ساکتو می بندیم و همچنان منتظرت می مونیم دلبرکم.

چند روز دیگه هم باید برم پیش خانوم دکترمون تا دقیقا مشخص بشه که شما کی و چطور قراره به این دنیا بیای.حالا وقتی همه چیز قطعی شد میام و برات می نویسم!

امروز عاشورا بود پسرم.امسال تنها دعای من تو این ایام سلامتی تو بود عزیزم.انشالله سال دیگه تاسوعا و عاشورا باهم عزاداری می کنیم.